Gisteren is Sinterklaas aangekomen in het land. De intocht was in Roermond en ik vraag me af of er daar nog mensen hebben staan bibberen of ze misschien in de zak moesten.
Francis heeft er niet naar gekeken, want hij had een enorm drukke dag. Eerst was zijn vriendje M. jarig, waar hij in de morgen heen ging. Daarna gingen we met ons allen naar Planon, het werk van Sander. Daar werd door de personeelsvereniging ook een Sinterklaasviering georganiseerd. Het was leuk gedaan. Er was een kinderentertainment georganiseerd en de entertainer hield met praatjes, muziek en dansjes de kinderen geboeid. Er waren (zeer rondborstige) Pietjes die snoep uitdeelden, er was lekker drinken en uiteindelijk was er ook Sinterklaas. Uiteindelijk waren er zelfs wat cadeautjes voor kinderen.
De kids hebben een enige middag gehad, maar na een tijdje begon de muziek, de vele kinderstemmetjes, de hitte en benauwdheid me wel op de zenuwen te werken. Ik was blij toen we weer konden vertrekken en in de stille, regenachtige avondlucht stonden.
Het is natuurlijk niet de eerste keer dat we Sinterklaas vieren met de kinderen, maar wel de eerste keer dat ze in het kader van de Sint cadeaus krijgen vóór de datum van 5 december. Ik vond het wat schokkend om me daar overheen te zetten. Over een week of 3 moeten we natuurlijk weer cadeaus geven. Ik vind het lastig om me te verzetten tegen de sfeer van méér, méér, méér Sint (en cadeaus). Als ik wil kan ik van nu tot 5 december nonstop bezig zijn met Sinterklaas. De intocht in Roermond, in Malden, bij Planon, school, kinderdagverblijf. Om nog maar niet te spreken over grootouders, waar Hij vast ook nog langskomt. En overal deelt Hij snoep en cadeaus uit. Vorig jaar merkte ik al dat het Francis allemaal een beetje teveel werd en kalmeerde hij pas weer na kerstmis.
Bovendien wakkert de Sint met zijn cadeaus toch ook wel enige hebzucht aan in de kinderen, wat niet zo een hele fijne eigenschap is. Dus ik probeer de vloed van cadeaus een beetje in te dammen. Voor onszelf kunnen we het natuurlijk aardig in de hand houden. Maar op school wordt Francis geconfronteerd met kids die wel veel meer krijgen. Inmiddels is hij oud genoeg om het verschil te zien en jaloers te worden. Nou, binnenkort is het weer voorbij.
Dan is hij jarig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten