De tijd vliegt en vandaag is Vivian alweer 6 weken oud. Die 6 weken is voor mij en Vivian een beetje een magische grens. De keizersnee is ook 6 weken geleden en dat betekent dat ik weer nagenoeg hersteld ben en weer alles mag!
Ik mag weer de boodschappen tillen, de oudere kinderen tillen, de was tillen, de stofzuiger tillen. Ik mag ook weer autorijden. Dus het leven wordt voor mij weer een heel stuk normaler en daar kijk ik wel naar uit. Ik was de laatste tijd al druk aan mijn herstel aan het werk, elke dag een wandeling naar het winkelcentrum voor een heel klein boodschapje en een beetje werken in de tuin. Maar nu kan ik daar wat actiever in worden. Ook start ik vanavond met een cursus bewegen na de bevalling, om mijn lichaam weer goed te gebruiken (en hopelijk weer een plat buikje te krijgen).
Maar voor kleine babies is 6 weken ook een belangrijk moment. De bevalling ligt alweer een tijdje achter hen. Ze zijn gewend geraakt aan zelf moeten ademhalen, eten en bewegen. Ze worden zich wat bewuster van het verschil tussen dag (wakker zijn!) en nacht (slapen!) en hun eigen lichaam. De handjes worden langzaamaan ontdekt. Nog even en ze gaat lachen en grijpen naar speelgoed en andere interessante dingen.
Eens kijken of ik straks op de fiets ergens heen kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten