zondag 2 oktober 2016

Part A!

+Sander Hartogensis en ik hebben weer een druk weekeinde achter de rug. Vriend +Martijn Heijkoop bereikte een zeer respectabele leeftijd en zijn echtgenote Leontien besloot dat dit gevierd moest worden met een verrassingsfeest. Wij zijn de beroerdsten niet en besloten om dit feest bij te wonen.

Maar Martijn en Leontien wonen best een eind weg, dus dit werd nog een enigszins logistieke uitdaging. Uiteindelijk kwamen we er uit. Francis zou blijven slapen bij mijn ouders, Elvira en Vivian bij de ouders van Sander. En wij zouden een hotelletje in Amersfoort boeken, om van daaruit naar het feest te gaan en een avondje kunnen slapen zonder dat we de volgende morgen vroeg door kinderen wakker gemaakt zouden worden. Dus eigenlijk werd dit een soort minivakantietje, net zoals aan het begin van dit jaar in Antwerpen en Mechelen.

Toen Sander en het feestvarken nog kleine feestvarkentjes waren. 
Dus zaterdagmorgen werd er even gepakt (wij moesten voor het feest van jaar natuurlijk wel onze mooiste kleertjes aan) en reden daarna naar Baarn. Daar dropten we op twee adressen de kinderen. En toen begon de minivakantie. We reden naar Amersfoort en checkten in bij het Hotel NH in Amersfoort. Daar kleedden we ons om en gingen toen in de stad op zoek naar een hapje eten. We kwamen toen uit bij Kafé van Zanten in de binnenstad. Daar hebben we genoten van een heerlijke hamburger en lekkere Fish & Chips.

En toen was het tijd om naar het feest te vertrekken. Leontien had het huis met wat hulp mooi versierd met slingers, er was een party-tent een vuurkorf en een hele hoop mensen die wij al lange tijd niet hadden gezien. Dus we konden voor het eerst in jaren weer eens bijkletsen met oude bekenden als +Rutger Huisman+Friso Heijkoop en +Xander Pieterse.

Als je eenmaal begint met drinken,
heb je geen idee waar het eindigt.
In mijn geval bij tien jaar huwelijk en drie kinderen.

Halverwege de avond realiseerden Sander en ik ons ook dat het waarschijnlijk exact 20 jaar geleden was, ook op een verjaardagsfeest van Martijn, dat Sander, onder invloed van veel te veel Laphroaig mij duidelijk probeerde te maken dat hij allemaal onbenoembare gevoelens voor me had. Ik had ook teveel Laphroaig op de avond en pikte de hint totaal niet op. Gelukkig kwam dat later goed. Wat vliegt de tijd.

In ieder geval, we hadden een heerlijke avond en Sander bracht me veilig terug naar het hotel. Daar sliepen we als roosjes en konden uitslapen zonder de kinderen. Na een stevig ontbijt maakten we nog een wandelingetje door de stad en haalden toen de kinderen weer op en reden weer terug naar Malden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten