De kerst is weer voorbij en Oud en Nieuw is ook alweer geweest. En dat betekent dat Francis weer jarig is geweest. Dit keer werd hij veertien. Ik vind het maar een hele leeftijd. Het is alweer veertien jaar geleden dat onze man geboren werd. Inmiddels is hij alweer bijna zo groot als zijn vader, draagt hij een beugel en gaat hij alweer naar de middelbare school.
Het wordt ook steeds lastiger om cadeaus te kopen voor Francis. Maar nadat we hem een paar indringende vragen hebben gesteld, kwam er toch een antwoord. En nu is meneer de trotse eigenaar van een mooie zitzak. Hij kan op zijn kamer nu lekker onderuit hangen met een muziekje of een boekje.
En dan ga je tellen als ouder. Over slechts vier jaar is meneer volwassen en mag hij stemmen. En niet veel later zal hij waarschijnlijk het huis uitgaan. Dat duurt toch allemaal niet zo heel erg lang meer. Wat vliegt de tijd toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten