Tradities

Elvira als boerinnetje

We zijn laatst voor de vierde keer naar het Maisdoolhof in Malden gegaan. We gaan hier sinds 2010 elk jaar een keertje heen. Het is leuk om te zien hoe de kids iedere keer weer groter en zelfstandiger zijn. De eerste keer dat Elvira ging was ze net één jaar en ging ze mee in de rugdrager bij Sander op de rug en viel ze halverwege in slaap. Maar nu is Francis 6 en rent vooruit door het doolhof en is nauwelijks meer bang om ons kwijt te raken. Elvira loopt nog met ons mee, maar wil eigenlijk ook alleen op pad.

Hier was Francis nog even bij ons.

Samen op de uitkijktoren.

De kinderen kunnen nu ook zelfstandig op het springkussen en Francis probeert salto's te springen en komt nog een heel eind ook (een nette voetlanding zal nog even op zich laten wachten). En Elvira springt zonder ons lekker heen en weer. Ook alle andere dingen doen ze nu steeds liever zonder ons. Ze racen er vandoor in de skelters, begraven zichzelf in de maiskorrelbak (nog twee dagen lang vond ik overal mais in huis).

Bijna hadden we hem niet meer teruggevonden.

Ook Elvira staat op het punt ervandoor te gaan. 

Volgend jaar hebben ze ons misschien helemaal niet meer nodig. Het gaat allemaal zo snel.

In gekke skeltertjes een paardenrace nadoen.

Maar het Maisdoolhof was weer een gezellig middag uit voor niet al te veel geld, lekker dicht bij huis. En over een jaar of twee zijn de kids er waarschijnlijk wel op uitgekeken (snif).