We feesten maar door

Een tijdje geleden schreef ik hier al over de verjaardag van Elvira. We hebben dat al in kleine kring met wat familie gevierd. Maar haar verjaardag moest ook nog op school gevierd worden. Elvira heeft de pech dat ze middenin de zomervakantie jarig is. Dan is de school dicht en zijn de meeste vriendinnen op vakantie. Dus in overleg met de juf mocht Elvira vlak na de vakantie haar verjaardag in de klas vieren en vierden we het kinderfeestje in het eerste weekeinde na de vakantie.

Elvira met feestmuts en koekblik

Voor het uitdelen in de klas had +Sander voor Elvira een koekblik versierd met kaarsjes en inpakpapier, waardoor het net een verjaardagstaart leek. Daarin zaten weer koekjes om uit te delen. De juf had voor Elvira een mooie feestmuts gemaakt. En wij mochten erbij zijn in de klas. Zo hoorden we hoe er liedjes werden gezongen voor Elvira en hoe zij uit mocht delen aan kinderen en de andere leraren.

Iedereen wacht netjes op zijn beurt, terwijl Elvira uitdeelt.

Die zaterdag hadden we het kinderfeestje. Elvira had een paar klasgenootjes uitgenodigd en ze vroeg ook op nicht R. weer langs wilde komen. Die wilde ook wel en kwam samen met haar vader +J en haar broer, I. Dat was wel heel praktisch. Want ik ben nog steeds niet helemaal de oude en moest natuurlijk ook gewoon voor Vivian zorgen. Maar Sander had gelukkig flink wat steun van zijn broer en neefje I. hield Francis lekker bezig. 

En het viel mij nu wel op hoe anders meisjes toch zijn. Wanneer Francis een feest geeft is het huis vol krijsende jongetjes die rondrennen en je de hele tijd in de gaten moet houden. Met meisjes is het anders, rustiger, kalmer, serener. Iedereen zit netjes aan tafel, wacht op elkaar, speelt lief. Er valt geen onvertogen woord. Dus toen het feest aan het einde van de middag weer voorbij was, en iedereen weer thuis was, was ik niet zo uitgeput als anders. 

Er werd nog even gegeten met de neef en nicht en toen was het voor hen ook weer tijd om te vertrekken. En toen konden wij gaan opruimen.