Efteling 2023

Voor het eerst sinds Corona zijn we weer naar de Efteling geweest! Eerder dit jaar zagen we natuurlijk al de tentoonstelling over 70 jaar Efteling, maar nu dan dus het echte werk. We zijn in het verleden een aantal keer via het werk van Sander naar de Efteling gegaan (2012, 2015 en 2018). Helaas lag dat allemaal stil tijdens de Corona periode. Maar nu dat voorbij is, konden we ook weer naar de Efteling. En het was fantastisch! De kinderen zijn nu allemaal groot genoeg voor alle attracties en daar werd ook flink gebruik van gemaakt. 

Kijk of je ze herkent!

We trapten meteen af met een ritje in de Baron 1898 (2015), of nou ja, Sander en de kinderen (ja, ook de kleinste). Ik heb niet zoveel met doodsverachting. Maar iedereen overleefde de enorme vrije val en daarna de rest van de rit. Het was gelukkig snel voorbij, maar daarna wilde iedereen door naar de Python (1981).

De Vogel Rok (1998)

In deze moderne tijden heeft iedereen een mobiele telefoon en daar hadden we allemaal de Efteling app op gedownload met informatie over de verschillende attracties. En handig genoeg hadden ze ook een overzicht van de wachttijden en verwachtte wachttijden bij de verschillende attracties. Dus we hadden van te voren al een lijstje gemaakt met dingen die we per se wel of niet wilden zien. En met de wachtlijsten erbij besloten we dan welke attractie de volgende zou worden. Zo hebben we nooit erg lang in de verschillende wachtrijen gestaan. En dat was wel erg prettig, het was een warme dag. 

En we hebben alle favoriete hits van vroeger weer gedaan, zoals Fata Morgana (1986) en Droomvlucht (1993, ook alweer 30 jaar oud). De kinderen herinneren die zich nog van voorgaande keren en keken er erg naar uit. Op het einde van de middag zijn we even uit elkaar gegaan en ben ik nostalgisch door het sprookjesbos gaan wandelen, terwijl andere mensen meer adrenaline kicks wilden. 

We sloten de middag af met een voorstelling van Raveleijn, wat wel even nodig was. We konden even in de schaduw zitten en kijken naar een imposante voorstelling met paarden, raven, mechanische monsters en veel vuur. We hebben de voorstelling eerder gezien, maar het blijft goed.

 De Efteling zou openblijven tot 20:00. Dus wij maakten van de vroege avong gebruik om nog even snel wat te eten en dan nog een paar favoriete attracties te doen. Zoals de Piraña (1983), die ik nog nooit heb gedaan (tot grote verrassing van Sander). We werden redelijk nat, maar het weer was zo lekker, dat het weinig uitmaakte. 

Uiteindelijk sloten we weer af met de voorstelling Aquanura (2012) en daarna gingen we naar huis. We konden geen pap meer zeggen, maar gelukkig reed Sander ons weer veilig naar huis.